نسبت دارایی به بدهی یک معیار مالی است که نسبت کل دارایی های یک شرکت را که توسط کل بدهی آن تامین می شود را اندازه گیری می کند. این بینشی در مورد توانایی پرداخت بدهی شرکت و توانایی آن برای بازپرداخت بدهی های خود ارائه می دهد. محاسبه نسبت دارایی به بدهی شامل چندین مرحله است که در زیر به آنها اشاره می کنیم:

مرحله 1: تعیین کل دارایی ها برای محاسبه نسبت دارایی به بدهی، ابتدا باید کل دارایی های شرکت را تعیین کنید. کل دارایی ها هم شامل دارایی های جاری (مانند وجه نقد، موجودی کالا و حساب های دریافتنی) و هم دارایی های بلندمدت (مانند دارایی، ماشین آلات و تجهیزات) می شود.

مرحله 2: تعیین کل بدهی در مرحله بعد، باید کل بدهی شرکت را تعیین کنید. کل بدهی ها هم شامل بدهی های کوتاه مدت (مانند حساب های پرداختنی و وام های کوتاه مدت) و هم بدهی های بلندمدت (مانند وام های بلند مدت و اوراق قرضه پرداختنی) می شود.

مرحله 3: محاسبه نسبت دارایی به بدهی هنگامی که کل دارایی ها و کل بدهی را تعیین کردید، می‌توانید نسبت دارایی به بدهی را با تقسیم کل دارایی ها بر کل بدهی محاسبه کنید. فرمول به شرح زیر است:

نسبت دارایی به بدهی = کل دارایی ها / کل بدهی

مرحله 4: تفسیر نسبت دارایی به بدهی نسبت حاصل نشان می دهد که چه مقدار از دارایی های یک شرکت از طریق بدهی تامین می شود. نسبت بزرگتر از 1 نشان می دهد که شرکت دارایی بیشتری نسبت به بدهی دارد که به طور کلی مطلوب تلقی می شود. از سوی دیگر، نسبت کمتر از 1 نشان می دهد که شرکت به شدت به تامین مالی بدهی متکی است.

مرحله 5: مقایسه با میانگین‌های صنعت برای درک بهتر وضعیت مالی شرکت، مقایسه نسبت دارایی به بدهی آن با میانگین‌های صنعت یا نسبت‌های رقبا مفید است. این امکان را برای محک زدن و ارزیابی اینکه آیا نسبت شرکت در محدوده قابل قبولی است یا خیر، می دهد.

مرحله 6: نظارت بر تغییرات در طول زمان در نهایت، نظارت بر تغییرات نسبت دارایی به بدهی در طول زمان بسیار مهم است. افزایش قابل توجه در این نسبت ممکن است نشان دهنده سطح بالاتر ریسک مالی باشد، در حالی که کاهش ممکن است نشان دهنده بهبود ثبات مالی باشد.

در اینجا چند نکته اضافی وجود دارد که باید هنگام محاسبه و تفسیر نسبت دارایی به بدهی در نظر بگیرید:

1. از صورت‌های مالی دقیق و به‌روز برای اطمینان از قابلیت اطمینان داده‌ها استفاده کنید.
2. اگر نوسانات قابل توجهی در طول سال وجود دارد، از مقادیر متوسط ​​برای کل دارایی ها و کل بدهی استفاده کنید.
3. به بدهی های خارج از ترازنامه که ممکن است بر دقت محاسبه نسبت تأثیر بگذارد، توجه داشته باشید.
4. صنایع مختلف ممکن است محدوده های قابل قبول متفاوتی برای نسبت دارایی به بدهی داشته باشند، بنابراین مهم است که معیارهای خاص صنعت را در نظر بگیرید.
5. به خاطر داشته باشید که نسبت دارایی به بدهی تنها یکی از معیارهای سلامت مالی یک شرکت است و باید در ارتباط با سایر نسبت‌ها و شاخص‌های مالی استفاده شود.
6. تجزیه و تحلیل جامع وضعیت مالی شرکت به جای تکیه بر یک نسبت ضروری است.

در نتیجه، محاسبه نسبت دارایی به بدهی شامل تعیین کل دارایی ها و کل بدهی و تقسیم آنها برای به دست آوردن یک نسبت است. تفسیر این نسبت به ارزیابی توان پرداخت بدهی و ثبات مالی شرکت کمک می کند. مقایسه با میانگین های صنعت و نظارت بر تغییرات در طول زمان، بینش های بیشتری را در مورد وضعیت مالی یک شرکت ارائه می دهد.